Stem af op de ontvanger!

Ondernemingsraden stoppen hun licht onder de korenmaat bij hun verslaglegging daardoor maken ze geen reclame voor zichzelf en werven dus ook geen kandidaten.

Tijdens onderzoek in het ziekenhuis raak ik in gesprek met de verpleegkundigen aan mijn bed. Die tonen belangstelling voor mijn werk als trainer en adviseur van ondernemingsraden. Eén van de verpleegkundigen zegt dat hij een paar keer pogingen heeft gedaan de verslagen van de OR te lezen, maar hij begrijpt ze niet. Terecht merkt hij op dat het niet aan zijn begripsvermogen kan liggen, dus , volgens hem, zijn de verslagen gewoon onbegrijpelijk. Hij heeft ook bij de OR aangegeven dat hij het niet begrijpt. Daarop komt het antwoord dat de OR op hoofdlijnen adviseert. “Maar ook op hoofdlijnen moet ik toch kunnen begrijpen waar het over gaat”, zegt deze verpleegkundige. Bij doorvragen blijkt er in de verslagen niets te staan dat begrepen kan worden. Het gaat namelijk alleen maar over procesbeschrijvingen en procedures, maar niet over de inhoud.

Procedurele verslagen

Tijdens mijn cursus “De ambtelijk secretaris als adviseur van de OR” constateer ik regelmatig hetzelfde. De volgende zinnen staan dan in verslagen: “De bestuurder heeft een adviesaanvraag ingediend over ……. . We hebben de bestuurder een aantal vragen gesteld om zijn beslissing te verhelderen. Deze vragen zijn naar tevredenheid van de OR beantwoord. We hebben positief geadviseerd.”

Er staat niets dat voor een lezer uit de achterban interessant is. Het gevolg van dit soort verslaglegging is dat de lezer afhaakt. Die lezer wil graag weten waarom dit besluit genomen moet worden, maar vooral wat de OR van dit besluit vindt. Welke vragen de OR hierbij heeft en vanuit welke belangen en uitgangspunten de OR naar dit besluit kijkt. Dan begrijp ik, als lezer, hoe de OR denkt en waar de OR staat. Dit is namelijk wel het publiek waarvoor je je werk doet als OR. Uit bovenstaande formulering blijkt ook geen verantwoording van je advies.

Durf

Waarom durven ondernemingsraden in hun verslaglegging niets te zeggen over de belangen waar ze voor gaan, de afwegingen die gemaakt zijn en de adviezen die gegeven zijn? Vaak hoor ik dan het argument dat de OR niet inhoudelijk kan communiceren zolang men nog in gesprek is met de bestuurder. Het zou de onderhandelingen ondermijnen. Ik zal niet ontkennen dat er situaties zijn die gevoelig liggen en waar je als OR dus ook gevoelig mee moet omgaan, maar standaard niets zeggen is weliswaar veilig, maar je doet er jezelf en de achterban enorm mee tekort.

Het helpt in de meeste onderhandelingen juist om wel te melden waar je als OR inhoudelijk staat, want dan weet de bestuurder dat het geen onderonsje met de OR is, maar dat de OR iets aan de achterban uit te leggen heeft als er geen goed resultaat voor de OR uit komt. Dat maakt dat de OR steviger onderhandelt en de bestuurder wordt zich ervan bewust dat hij niet alleen te maken heeft met de OR, maar met de hele achterban. Dat maakt de positie van de OR sterker en het overleg professioneler.

Je nek uitsteken leidt ongetwijfeld tot meer reactie uit de achterban, positief zowel als negatief. Dat is uitstekend. Als mensen zich uitspreken over de adviezen van de OR is dat een prima aanleiding ze warm te maken voor het OR lidmaatschap. Er gebeuren daar blijkbaar dingen die je aangaan!

zie ook: artikel 14